دوره 25، شماره 34 - ( 1396 )
جلد 25 شماره 34 صفحات 232-211 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه علامه طباطبائی دانشکده حقوق
2- دانشگاه علامه طباطبایی ،noorbakhsh.naeem@gmail.com
2- دانشگاه علامه طباطبایی ،
چکیده: (10583 مشاهده)
شرکتهای چندملیتی عموما با هدف احتراز از مسئولیت مالیاتی در کشورهایی غیر از محل اقامت، اقدام به تأسیس شرکتهای فرعی مینمایند. در اکثر کشورها چنین شرکتهایی بعلت احراز یک شخصیت حقوقی مستقل بعنوان یک شرکت مقیم، در کشور محل ثبت یا محل حضور مدیریت مؤثر (در صورت وجود یک موافقتنامه دوجانبه مالیاتی) مشمول قوانین و مقررات مالیاتی میباشند. لیکن سطح بالای وابستگی به شرکت خارجی سبب شده است رویه قضایی برخی کشورها، شرکتهای فرعی را مقر دائم شرکت غیرمقیم تحت شروط مادۀ پنج معاهدۀ نمونه OECD تلقی نماید. معهذا احتساب شرکت فرعی بعنوان مقر دائم نیازمند تحقق شرایطی است و این مقاله تلاش نموده است با توجه به معاهدۀ نمونه OECD که الگوی تدوین موافقتنامههای مالیاتی دوجانبه ایران نیز میباشد، ضوابطی جهت اطلاق وضعیت مقر دائم به این شرکتها استخراج نماید. بدین منظور لازم است ماهیت شروط قرارداد منعقده میان شرکتهای فرعی و مادر و قرائن موجود در خصوص درجه وابستگی میان آنها و میزان پذیرش ریسک امور تجارتی که در قرارداد نمایندگی شرکت مادر بعهده گرفته شده، برای احراز وجود مقر دائم شرکت خارجی ملحوظ قرار گیرد.
واژههای کلیدی: مقر دائم، نماینده وابسته، نماینده مستقل، معاهده نمونه OECD، شرکت فرعی
طبقهبندی JEL: K12، K34، H26
| ./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
