دوره 28، شماره 46 - ( 1399 )                   جلد 28 شماره 46 صفحات 102-85 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه بوعلی سینا ، ayet.publiclaw@gmail.com
چکیده:   (3017 مشاهده)
دادرسی فوق‌العاده یکی از سازکارهای حقوقی رایج در کنار دادرسی عادی است که به دعاوی اشخاص در چارچوب نظام حقوقی مشخص رسیدگی می‌کند. نگاهی به ماده 251 مکرر چنین می‌نمایاند که موضوع این ماده، دادرسی فوق‌العاده مالیاتی است و به دعاوی مالیاتی در چارچوب قوانین و مقررات مربوطه می-پردازد. چنین بنظر می‌رسد که قانونگذار در این ماده دچار ایجازگویی گردیده و نوعی از خلأ قانونی راجع به سازکارهای رسیدگی مالیاتی در این ماده مشاهده می‌شود. یکی از راههای برون‌رفت از چنین خلأئی، تسریِ اصول حقوقی به این ماده است. در این راستا سوال نوشتار حاضر این است: معیارها و اصول حقوقی پیرامونِ ماده 251 مکرر قانون مالیاتهای مستقیم چیست؟ در پاسخ به این سوال، با استفاده از روش تحقیق: توصیفی‌ـ‌تحلیلی چنین نتیجه‌گیری شده است: اولاً؛ برخی از اصول حقوقی به صراحت از منطوق ماده، نظیر اصل مستند و مستدل بودن دلایل، قابل استخراج است. ثانیاً؛ برخی از اصول حقوقی، نظیر اعتیار امر قضاوت‌شده، از فضایِ اصول کلی حقوقی و زمینه ماده قابل استخراج هستند. ثالثاً؛ این اصول مهمترین شاخص برای منقح‌سازی و وضوح بیشتر ماده مذکور به‌شمار می‌آیند به‌نحوی که این اصول در فقدان متن نوشته، چراغ راهنمایِ مقامات مالیاتی هستند.
متن کامل [PDF 281 kb]   (1443 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: حقوقی
دریافت: 1398/8/7 | پذیرش: 1399/6/31 | انتشار: 1399/8/10

./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.