دوره 29، شماره 51 - ( 1400 )
جلد 29 شماره 51 صفحات 94-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
، ashahniaei@gmail.com
چکیده: (2872 مشاهده)
واژه «درآمد» با وجود داشتن معانی گوناگون در سایر حوزه ها، در حوزه حقوق مالیاتی دارای مدلول و عناصر مشخصی است. در هیچ نظام مالیاتی، این واژه دارای دلالت مطلق و عام شامل هر نوع عایدی نیست، بلکه واجد قیود و عناصر ماهوی است لذا پرسش اساسی این است که درآمد مالیات پذیر از نظر حقوقی چیست و واجد چه عناصری است. مفهوم و عناصر درآمد مالیات پذیر، بر اساس مبانی متعددی همچون نظریه منبع، عایدی سرمایه و نیز عناصر ماهوی همچون افزایش در ثروت مؤدی، سلطه مؤدی از حیث مصرف از آن و شرط تحقق درآمد تبیین و تحلیل می شود. تبیین مدلول حقوقی واژه درآمد نیازمند ارجاع به ماهیت اقتصادی آن است لکن این تبیین، با تحلیل حقوقی اسباب، مصادیق، عناصر و آثار آن ممکن است. این مقاله درصدد است با تحلیل حقوقی این مبانی و عناصر، بر اساس نظریه های علمی و نیز تبیین رویه های مالیاتی و قضایی، مفهوم و عناصر درآمد مالیات پذیر را در حقوق مالیاتی شناسایی و ارائه کند.
واژه‌های کلیدی: درآمد، منبع درآمد، عایدی سرمایه، افزایش ثروت، اصل 51 قانون اساسی، حق مالی، قانون مالیات های مستقیم
| ./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
