چکیده
رضایتمندی و افزایش سطح رفاه مردم یکی از اولویتهای اساسی دولت است که این امر بهطور طبیعی به درآمدهای دولت بستگی دارد؛ مالیاتها یکی از منابع درآمدی دولت میباشند که از طریق آنها امکان عرضه کالاها و خدمات عمومی به وجود می آید. در این راستا پرداخت مالیات که بهوسیله آن بخشی از قدرت خرید و پس انداز جامعه به دولت انتقال مییابد و از این طریق انجام فعالیتهایی نظیر بهداشت، آموزش، امنیت و دیگر کالاها و خدمات عمومی میسر میشود، دارای اهمیت اساسی است. هدف از این بررسی، تعیین نرخهای بهینه مالیاتی در اقتصاد ایران است؛ در این راستا، ابتدا از طریق بهینهیابی، تابع مطلوبیت خانوارها با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مقادیر بهینه تقاضای کالای عمومی که متناسب با پرداختی مردم به عنوان مالیات است بهدست میآیند. سپس، نرخهای مالیاتی بهینه متناسب با سطح تقاضای بهینه افراد از کالای عمومی استخراج میشوند که از طریق آن، درآمدهای بهینه مالیاتی قابل حصول توسط دولت طی سالهای 92-1380 به دست میآیند؛ نرخهای بهینه مالیاتی در دو حالت وجود و عدم وجود درآمدهای نفتی در محدودیت بودجهای دولت محاسبه شده اند. نتایج حاصل از برآوردهای انجام شده نشان میدهند: درآمدهای مالیاتی عملکرد و بهینه دولت در حالت وجود درآمدهای نفتی با هم تفاوت دارند که این تفاوت دارای نوسانات زیادی است. این در حالی است که در حالت عدم وجود درآمدهای نفتی در مدل، تفاوت کمتری بین درآمدهای مالیاتی عملکرد و بهینه دولت وجود دارد. استفاده از حداکثر توان مالیاتی کشور و افزایش پایه مالیاتی جهت بهبود عملکرد نظام مالیاتی کشور موجب میشود تا با اتکاء کمتر به درآمدهای نفتی، امکان تأمین کالاها و خدمات عمومی مورد نظر شهروندان فراهم شود.
./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |