سال­هاست که صاحبنظران اقتصادی استقلال سیاست­های مالی از درآمدهای نفتی را به عنوان راهکاری برای مصون ماندن از نفرین منابع به کشورهای صاحب منابع طبیعی توصیه می­کنند. اینکه آیا این توصیه به کار گرفته شده است یا خیر سئوال اصلی پژوهش حاضر است. به عبارت دیگر  هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی استقلال ابزارهای اصلی سیاست­ مالی(شامل مالیات­ها و مخارج دولت) از نوسانات درآمدهای نفتی در کشورهای صادر کننده نفت است. برای این منظور از داده­های پنل نامتوازن مربوط به 21 کشور صادرکننده نفت در بازه زمانی 1980 تا 2015 استفاده شده است. برای در بر گرفتن انواع بالقوه ناهمگنی در تحلیل علیت گرنجری پنل از روش دامیترسکو و هارلین استفاده شده است. نتایج نهایی این تحلیل حاکی از این است که نمی­توان فرضیه استقلال از نوسانات نفتی را برای مجموعه این کشورها پذیرفت. شواهد بدست آمده نشان می­دهند که نفت کماکان گرداننده اصلی اقتصاد این مجموعه کشورهاست و تغییرات ابزارهای سیاست مالی و همچنین چرخه­های تجاری در این کشورها معلول نوسانات درآمدهای نفتی است.