دوره 28، شماره 48 - ( 1399 )
جلد 28 شماره 48 صفحات 32-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3105 مشاهده)
به طور نسبی در کشورهای در حال توسعه و بعضاً توسعه یافته نیز افراد حقیقی و حقوقی سعی در گریز از مالیات به صورت قانونی یا غیر قانونی دارند. به همین خاطر فرار از مالیات یکی از مسائل جدی و حساس کشورها از جمله ایران است. با آگاهی از میزان فرار مالیاتی، سیاستمداران و دولتمردان می‌توانند سیاست‌های لازم را جهت کاهش آن و بهبود نظام مالیاتی در پیش گیرند. در این مطالعه با استفاده از روش علل چندگانه - آثار چندگانه (MIMIC) میزان نسبی فرار مالیاتی ایران طی دوره 1355 تا 1395 برآورد گردید. نتایج نشان دادند که روند اندازه نسبی فرار مالیاتی در طول این 41 سال دارای فراز و نشیب هایی بوده که از 18/8 درصد تولید ناخالص داخلی شروع شده است و به کمترین مقدار خود یعنی 01/3 در سال 1366 می‌رسد. بیشترین مقدار آن در سال1374، 97/21 درصد از تولید ناخالص داخلی می‌باشد. در نهایت در سال 1395 اندازه نسبی فرار مالیاتی به 95/6 درصد تولید ناخالص داخلی رسیده‌است. میانگین اندازه نسبی فرار مالیاتی طی این 41 سال برابر 99/10 می‌باشد.
| ./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
