چکیده
امروزه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از مشوقهای مالیاتی برای جذب سرمایهگذاری استفاده میکنند و به نظر میرسد همواره مالیات پایینتر، آسانترین راهحل انتخاب شده توسط مقامات دولتی و ایالتی، برای تاثیر گذاری بر اقتصاد محلی میباشد. با اینحال فراهم کردن شرایط و چارچوب منسجمی از مشوقهای مالیاتی جهت تقویت سرمایهگذاری، رشد تولید و افزایش اشتغال، یکی از مسایلی است که همچنان به صورت یک سوال باز، مورد بررسی بسیاری از محققان در کشورهای در حال توسعه و حتی توسعه یافته می باشد و سیاستگذاران اقتصادی و به ویژه مقامات مالی را با چالش مواجه کردهاست. از یک طرف اثربخشی چنین مشوقهای مالیاتی به عنوان بسته سیاستی در مقایسه با هزینههای آن قابل تامل بوده و از طرف دیگر تئوریهای اقتصادی کاهش هزینههای سرمایهگذاری را مورد توجه جدی خود قرار دادهاند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر معافیتهای مالیاتی موضوع ماده 132 بر سرمایهگذاری و ورود شرکتها به شهرستانهای کمتر توسعه یافته کشور، برای دوره زمانی 1387-1375میباشد. روش استفاده شده در این مطالعه روش گروه کنترل ترکیبی (SCM) میباشد. در این روش به منظور محاسبه نتایج در حالت عدم بهرهمندی شهرستانهای درمان از معافیتهای مالیاتی مذکور، از ترکیب وزنی نتایج شهرستان کنترل (شهرستانهایی غیرمشمول معافیتهای مالیاتی مدنظر) استفاده میشود. وزنهای بهینه به طور سیستماتیک و از یک فرایند بهینه یابی حاصل میشوند. نتایج این مطالعه حکایت از این دارد که معافیتهای مالیاتی موضوع ماده 132 تاثیری بر ورود شرکتها و سرمایهگذاری در شهرستانهای کمتر توسعه یافته کشور نداشتهاند.
./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |