بیک زاده ابراهیم، دادگر یداله، دست افکن ریحانه. جایگاه اصل عدم تبعیض مالیاتی در پرتو رویۀ قضایی دیوان دادگستری اتحادیه اروپا، دیوان عالی ایالات متحده آمریکا و نظام مالیاتی جمهوری اسلامی ایران
(با تأکید بر وضعیت حقوقی اتباع بیگانه و اشخاص غیرمقیم)
. پژوهشنامه مالیات. 1397; 26 (38) :77-105
URL: http://taxjournal.ir/article-1-1456-fa.html
1- ، dastafkanr@gmail.com
چکیده: (3707 مشاهده)
هر جامعهای اصول مشترکی را برای حمایت از استانداردهای حداقلی و اشخاصی که باید در نظام حقوقی تحت حمایت قرار گیرند، تعریف میکند. از این رو اگرچه اشخاص در برابر قانون برابر هستند، امّا قانونگذار ناگزیر است که برای وضع متفاوت اشخاص نیز قواعدی را پیش بینی نماید. حال اگر در این راه معیار مشخص و توجیهی برای تجویز رفتار متفاوت وجود نداشته باشد، آنچه اتفاق افتاده است، تبعیض است. یکی از حوزههایی که وقوع تبعیض در آن بسیار محتمل است و تفکیک رفتار متفاوت از تبعیض حائز اهمیت بسیار، حوزه مالیاتی است. اگرچه مالیات ستانی حوزه ای است که به اختیارات حاکمیتی دولتها مربوط است، اما از آنجایی که رفتار تبعیض آمیز، کارایی مالیات به عنوان یک منبع درآمد برای دولتها و هم به عنوان ابزار تحقق سیاستهای مالی و اقتصادی را کاهش میدهد، لازم است که دولتها تا حد امکان رویۀ واحدی را درخصوص آن در پیش گیرند. لذا در این نوشته با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با جمعآوری اطلاعات کتابخانهای و بررسی الگوی اتحادیۀ اروپا و همچنین رویۀ دیوان عالی ایالات متحده آمریکا به عنوان نماینده نظامی فدرال و با مبنای درآمد جهانی در امر مالیات ستانی، جایگاه اصل منع تبعیض مالیاتی در رویه قضایی مورد بررسی قرار گرفته، و معیارهای مشخصی برای احراز تبعیض ارائه میگردد تا بدین طریق از خلط مفهوم تبعیض با مفاهیم مشابه آن جلوگیری شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اقتصادی دریافت: 1397/10/25 | پذیرش: 1397/10/25 | انتشار: 1397/10/25