دوره 28، شماره 45 - ( 1399 )
جلد 28 شماره 45 صفحات 181-155 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
The Desirable Tax Compliance Model in Iran: Combined Model. J Tax Res 2020; 28 (45) :155-181
URL: http://taxjournal.ir/article-1-1823-fa.html
URL: http://taxjournal.ir/article-1-1823-fa.html
ایزدی سلمان، رحمت الهی حسین، حبیب نژاد سیداحمد. الگوی مطلوب تمکین مالیاتی در ایران: الگوی ترکیبی. پژوهشنامه مالیات. 1399; 28 (45) :155-181
1- ، Izadi_salman@yahoo.com
چکیده: (3278 مشاهده)
در برخورد با پدیده فرار مالیاتی و صورتبندی ضمانتاجراهای مالیاتی بهطور کلی دو رویکرد بازدارندگی و رفتارگرایی را میتوان نام برد. در رویکرد بازدارندگی اعتقاد بر آن است که با افزایش احتمال کشف فرار مالیاتی و شدت ضمانتاجراهای مالیاتی میتوان فرار مالیاتی را کاهش داد. در مقابل، رویکرد رفتارگرایی بر این باور است که افزایش تمکین مالیاتی در میان مؤدیان مستلزم کاربست روشهایی است که ذهنیت مؤدیان را نسبت به نظام مالیاتی و مقوله مالیات تغییر دهد. ارائه آموزشهای لازم به مؤدیان و ارتقای دانش مالیاتی، عدالت مالیاتی، بهبود اخلاق مالیاتی و ساده سازی نظام مالیاتی در الگوی رفتاری مورد نظر است. مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیل ثانویه، مصاحبه این دو الگو را در نظام مالیاتی ایران بررسی کرده و نتیجه میگیرد که تأکید قوانین مالیاتی ایران به ویژه اصلاحات سال 1394 قانون مالیاتهای مستقیم بیشتر بر رویکرد بازدارندگی بوده و کمتر به شاخصهای رفتاری نظر دارد. لذا توجه به مؤلفههای رفتاری در کنار شفافیت اطلاعات مالیاتی (افزایش احتمال کشف + مسئولیتپذیری دولت) به عنوان الگوی شایسته در طراحی و تعبیه ضمانتاجراهای مالیاتی پیشنهاد میگردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| ./files/site1/images/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%85_%D9%86%D9%88%D8%B1.pngبازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
